กลัศหรือหม้อกลัศ

ปัจจุบันเมืองไทยเรา มีการบูชาเทพเจ้าฮินดู กันอย่างแพร่หลาย จึงขอนำบทความบางส่วน

เรื่องเครื่องสักการะบูชาสำคัญ ในพิธีของศาสนาฮินดู  มาให้อ่านกันค่ะ

กลัศบูชา หม้อกลัศ ถูกนำมาใช้ในพิธีศาสนาฮินดู มาตั้งแต่ยุคพระเวทแล้วซึ่งในยุคพระเวท

เรียกว่า โสมกลัศ หรือ จันทรกลัศ ในยุคพระเวทเชื่อว่าหม้อกลัศ

คือหม้อที่บรรจุน้ำอัมฤต (อมฤต)เป็นแหล่งธารของชีวิต

และเป็นตัวแทนของความสมบูรณ์พืชพรรณธัญญาหาร

เนื่องจากน้ำเป็นสัญลักษณ์ของความบริบูรณ์และหม้อน้ำก็ดุจดั่งครรโภทรของพระแม่ธรณี

ซึ่งยังให้เกิดพืชผล สมบูรณ์ตามมา :กลัศได้ค่อยๆปรับเปลี่ยนความหมาย

จากสัญลักษณ์ของความสมบูรณ์ มาสู่การเป็นสัญลักษณ์ของเทพเจ้า :

กลัศจึงแบ่งออกได้ตามวิวัฒนาการและความหมายดังนี้ :

1.เป็นสัญลักสษณ์ของหม้อปูรณฆตะหรือหม้อน้ำแห่งความสมบูรณ์

ตามระบบชีววิทยาตามแนวคิดพระเวท

2.เป็นตัวแทนของเทวดา วรุณ ซึ่งเป็นเทวดาในคฤเวท

3.เป็นตัวแทนของเทวดาต่างๆตามแต่จะสถาปนาเช่น สัตยนารายณ์ พระเทวี

พระพิคเณศ กลัศจึงไม่ใช่”บายศรี”

โดยประการสำคัญคือ กลัศไม่ใช่”เครื่องบูชา”แต่ตัวกลัศเองเป็น”วัตถุแห่งการบูชา”

อ.รุ่งฟ้า